Radomszczyzna
Za portalem muzykatradycyjna.pl:
“Ziemia Radomska posiada coś, co czyni ją wyjątkową w Polsce. Mianowicie jest to żywotność tradycyjnej muzyki wiejskiej, która w dużej mierze jest muzyką do tańca. Granie jej jest okazją, aby ludzie mogli się spotkać, by celebrować ważne wydarzenia lub po prostu się zabawić. Po dziś dzień tańczy się do miejscowych dawnych melodii, czyli mazurka, oberka i polki, ale i do nowszych, pochodzących z miasta: walczyk, fokstrot i tango”
Żywa w Radomiu i okolicach jest w ostatnich latach, tradycja potańcówek, spotkań wspólnotowych w tańcu. Bardzo chcemy rozwijać tę kulturę wśród dzieci. Swoistym zagłębiem tanecznym są okolice Przysuchy, “na zachód od Radomia. Zjawisko nadal ma znaczącą skalę i nie sposób tu wyczerpać tematu wydarzeń tanecznych w Radomskiem (…) Dodatkową specyfiką jest też to, że w Radomskie i do Radomia przyjeżdżają pasjonaci tradycyjnych tańców z innych większych miast Polski. Nierzadko pojawiają się też osoby z innych krajów. Środowisko cechuje międzypokoleniowość zarówno po stronie muzykantów, jak i tańczących. W ogóle zjawisko to, w swej naturze, jest wspólnototwórcze. Znaczące jest to, iż w samym Radomiu mieszkają znakomici tancerze i muzykanci, grający tradycyjną muzykę. Ta radomska cecha przenikania się społeczności wiejskiej z miejską jest cennym potencjałem w tworzeniu sieci społecznej na Radomszczyźnie – nie tylko na rzecz muzyki tradycyjnej”.
Bardzo zależy nam, aby tę właśnie istotę przekazywać dzieciom z Radomia i okolic, korzystając z bogactwa żyjących jeszcze depozytariuszy tradycji na Radomszczyźnie, dając im szansę do krzewienia i rozwijania tej kultury, dopóki mają duże szanse, zwłaszcza, ze w wielu regionach nie ma takich możliwości.
Tradycja w działaniu
konferencja o tradycjach regionuTradycja w działaniu – Radomszczyzna
Ze względu na panującą pandemię koronawirusa przenieśliśmy nasze działania do sieci. Poprosiliśmy osoby, które przygotowują program szkolenia o opowiedzenie o swoich doświadczeniach. Było to również spotkanie z osobami zainteresowanymi regionem i tematem wykorzystania kultury tradycyjnej w pracy z dziećmi i społecznościami lokalnymi.
Małgorzata Synowiec
Wprowadzenie do idei i cele projektu Mały Kolberg
Czesław Pióro
Radomska Szkoła Tradycji
Mateusz Niwiński
Odkrywanie tradycji regionu i przykłady pracy z dziećmi w społecznościach lokalnych
Łukasz Zaborowski
Radomszczyzna – historia i geografia regionu
Beata Domaszewicz
Praca z dziećmi przez zabawę
Katarzyna Zedel
Umuzykalnianie dzieci przez zabawy ludowe
Krąg animatorów – poznajmy się.
Moderacja: Małgorzata Synowiec
Zabawy
Kołysanka
Uśnij, że mi uśnij albo mi urośnij,
Przydasz mi się przydasz,
W pole gąski wygnasz,
oj w pole gąski wygnasz.
Kołysz, że się kołysz,
kolebko dębowa,
Niech, że cię dziecinko,
Pan Jezónio chowa,
oj Pan Jezónio chowa.
Poszły spać, poszły spać,
Wszystkie kolebacze
Ino moja Mania w kolebuni płacze,
oj w kolebuni płacze.
Tekst: Maria Siwiec
Wojtaszek
Piosenka z zabawami.
Lata lata mucha
koło Wojtka ucha
Wojtek śpi,
Lata lata mucha
koło Wojtka ucha
a tuś mi!
Lata, lata pszczoła
koło Wojtka czoła…
Lata bąk tłuściutki
koło Wojtka bródki…
Lata komar giętki
koło Wojtka ręki…
Owczareczek
Taniec w pracach ze śpiewem, obrotami i klaskaniem.
Nie wyganiaj owczareczku ,
Owiec na rosę, owiec na rosę.
Jak ciowce w lesie zginą,
To cię zawróce! To cię zawrocę!
Ptasie wesele
Ctery mile za Warszawóm
ͧozynieł się wróbel z kanióm.
Dana, dana, o da danum ,
ͧozenieł się wróbel z kanióm.
Wszystko ptactwo zaprosieli,
a ͧo sowie zapomnieli.
Dana, dana, o da danum,
a ͧo sowie zapomnieli.
Jak się sowa dowiedziała,
na wesele przyleciała.
Dana, dana, o da danum,
na wesele przyleciała.
Usiadła se na zopiecku,
kozała grać po turecku.
Dana, dana, o da danum,
kozała grać po turecku.
Tak to ptactwo tańcowało,
wszystkie gorcki pozrucało.
Dana, dana, o da danum,
wszystkie gorcki pozrucało.
Tekst Maria Siwiec
Krzyżok
Taniec w układzie złożonym z czterech par.
Pary stoją na planie kwadratu po dwie na przeciwko siebie. W pierwszej części tańca pary stojące na przeciwko siebie zbliżają się do siebie i oddalają czterema krokami w przód i w tył. W czasie kiedy jedna dwójka par zbliża się do siebie, pozostała dwójka się odo siebie oddala, robiąc miejsce w środku.
W drugiej części w dwójkach par stojących naprzeciwko siebie jedna para unosi ręce tworząc mostek a druga para przechodzi pod rekami w momencie gdy pary zamieniają się miejscami przechodząc przez środek ukkładu. Podobnie jak w pierwszej części druga dwójka par wykonuje tę samą figurę, ale o takt później, gdy pierwsza dwójka par zwalnia miejsce.
Nagrania
Piosenka w rytmie wolnej polki z refrenem zawierającym trudne do wymówienia słowa bez znaczenia.
A pójdę ja rano do lasa
uwiążę se tompór u pasa
ref.
tompór baber ach mider
kudry fidry ach mider
tompór u pasa
tompór u pasa
Narąbię ja chrustu drobnego
upletę ja ogródek z niego
Nasieję w nim ziółka różnego
uwiję se wianeczek z niego
A pójdę ja w taniec dokoła
Wiankiem potrząsnę ja u czoła
Będą ci mnie chłopcy cęstować
żeby im ten wianek darować
Gra: Kapela Niwińskich Marysia Niwińska – śpiew Mateusz Niwiński – skrzypce Agnieszka Niwińska – bęben Jan Tarkowski – basy
Piosenka w rytmie mazurka na końcu przechodząca w polkę. Tekst opisuje proces przędzenia i inne zajęcia wiejskich dziewcząt.
Nasa Maryna robotna była
Wzięła kondziołkę po Wsi chodziła | 2x
Nasza Maryna przędzie i mota
Naszej Maryny cała robota | 2x
Wzięła bembenek i skrzypowisko
pognała kacki na grochowisko
W bebenek biła, skrzypce zgubiła
obejrzała się już kaczek ni ma
Idzie do domu popłakujący
spotkała Stacha kaczki guniący
Pocekaj Stachu tych kacek nie guń
bo ja ci za to gębulki nie dum
Gra Kapela Niwińskich
Marysia Niwinska – śpiew
Mateusz Niwiński – skrzypce
Agnieszka Niwińska – bęben
Jan Tarkowski – basy
Zabawa ze zmianą partnerów.
Jedna osoba pozostając bez pary tańczy w środku z miotłą. Mateusz Niwiński – skrzypce Agnieszka Niwińska – bęben Jan Tarkowski – basy
Melodia mazurkowa z przyśpiewkami.
Jestem sobie Małgorzata
Mam pieniążki w każde lata
Jestem sobie gospodyni
pełno u mnie gęsi w sieni
Mam piwniczkę, mam i dworek
mam i łączkę, mam i borek
Jestem sobie gospodyni
pełno u mnie dusiów w skrzyni
Gra: Kapela Niwińskich
Marysia Niwińska – śpiew
Mateusz Niwiński – skrzypce
Agnieszka Niwińska – bęben
Jan Tarkowski – basy
Zabawa w korowodzie. Wszyscy powtarzają ruchy osoby prowadzącej korowód.
Stary ja foter, stary ja
róbcie wy wszytko co i ja!
Zmiana Fotra!
Gra: Kapela Niwinskich
Mateusz Niwiński – skrzypce, śpiew
Agnieszka Niwińska – bęben
Jan Tarkowski – basy, śpiew
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
