Jastrząb

Zabawa z Estonii.

Zabawa ze śpiewem, jest rodzajem prostego tańca w korowodzie. Sama zabawa jest wyrafinowaną odmianą prostych „łapanek” jakie pamiętamy z przedszkola. Długi tekst, rytm, melodia, odgrywanie zachowań zwierząt, koncentracja. Bardzo ją polubiliśmy!

Dawniej bawiono się w nią w czasie Bożego Narodzenia. Miało to charakter magiczny – odgrywanie “Jastrzębia” miało ustrzec latem stada od nieszczęść.
W wielu zabawach uczestniczyła tylko młodzież, ale w tę z pewnością mogli się bawić także najmłodsi pastuszkowie. Zabawa miała także charakter edukacyjny: aby mali pasterze umieli strzec się niebezpieczeństw, powinni znać doskonale zwyczaje ptaków i zwierząt.Poznawali dzięki niej właśnie chytre sztuczki jastrzębia.

ZASADY

Dzieci są ptakami domowymi, które chroni mądry pastuszek
Ustawiają się gęsiego, trzymając mocno w pasie, lub za ramiona.

Na początku stoi „najsprytniejszy ptak” który chowa za sobą najsłabszych. Przed nimi krąży jastrząb, który stara się złapać ostatnie dziecko.Pieśń uczy więc jak ustrzec się jastrzębia.

Kiedy pojawia się jastrząb wszyscy bacznie śledzą jego zachowanie, ale narażeni na atak są zwłaszcza ci, którzy stoją na końcu „ogonka”. Odwagą i sprytem muszą się też odznaczać osoby na początku „ogonka”.To oni strzegą podopiecznych ze zdwojoną czujnością, a w razie konieczności, muszą salwować się ucieczką, aby drapieżny ptak nie oderwał ostatniego ogniwa łańcucha i nie porwał będącego na skraju rzędu. Korowód wije się więc, gdy już zacznie się gonitwa.
Na początku jednak „Jastrząb” czai się przed nimi, macha skrzydłami i wytęża wzrok,by wypatrzeć gdzie jest ten słaby punkt / koniec “ogonka”/ ,gdzie ten najsłabszy ptak domowy. I kiedy tekst piosenki dochodzi do momentu „jastrząb łapie” – zaczyna się gonitwa. Dziecko które jest pierwsze w rzędzie, próbuje ochronić to zasłaniane, ale prędzej czy później „jastrząb” je łapie. Wtedy wybierany jest nowy „jastrząb” i zmieniana kolejność ptaków.
Melodia jest bardzo pogodna i spokojna, w czasie zabawy dobrze też utrzymać rytm w krokach, który przypomina drepczące ptaki.Tekst piosenk aijest długi, a cała zabawa bardzo rozwijająca koncentrację i uwagę na siebie nawzajem. Trzeba przecież baczyć na to kiedy jastrząb zacznie łapać. I dobrze nie pomylić przy tym rytmu melodii!

Och, gdzież ten suchy świerk?
Staruch ściął suchy świerk.

A gdzież ten staruch jest?
Umarł, pochowany jest.

A gdzież to go pochowali?
U skraju długiego pola.

Och, gdzież to pole jest?
Czarny byk orał je.

A gdzież to ten czarny byk?
Czarny byk w oborze jest.

A gdzież ta obora stoi?
Oj, ogień spalił ją.

Och, gdzie ten ogień jest?
Ogień w stosie jest popiołu.

Gdzież ten popiołu stos?
Kura nam go rozdrapała.

Och, gdzież ta kura jest?
Jastrząb, jastrząb porwał ją.

( zaczyna się łapanie przez jastrzębia )

A gdzie jastrząb, jastrząb jest?
W trzcinie, w trzcinie ukrył się.

A gdzie trzcina ta?
Kosą, kosą ścięta jest.

A gdzież kosa ta?
Utknęła w pieńku nam.

A gdzie pieniek jest ?
Bury niedźwiedź nam go wzion.

A gdzie ten niedźwiedź?
Niedźwiedź wskoczył już do morza

A czym, czym się go złowi?
Złowią go miedziane sita!

Miedzinanym wozem po niego zajadą,
złowią go miedziane sita.

Brytfannami, półmiskami, talerzami i łyżkami
będą go wyławiać.